اخبار و اطلاعات تخصصی پزشکی

عضو مجتمع تحقیقات گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی خراسان جنوبی اظهار کرد: تمامی انواع چای حاوی کافئین هستند که به طور سنتی به منظور استفاده از تأثیرات ملایمی که بر تحریک سیستم عصبی مرکزی دارند، مورد استفاده قرار می گیرند. ابراهیمی با بیان اینکه می توان از چای به عنوان چاشنی در دستورهای غذایی استفاده کرد، عنوان کرد: مطالعات علمی نشان داده اند که فلاونوئیدهای چای و مشتقات به دست آمده از آن ها در مقابله با بیماری های مزمن اثرگذار هستند. وی گفت: مصرف چای سبز بر قلب و عروق تأثیرات مفیدی دارد و به علاوه ممکن است خواص آنتی اکسیدانی، ضد فشار خون بالا، ضد التهاب، ضد تکثیر سلولی، ضد ایجاد لخته های خونی و کاهنده چربی نیز داشته باشد.

ابراهیمی افزود: برخی از مطالعات انجام گرفته روی انسان نشان می دهد که کاتچین های موجود در چای با کاهش خطر سکته مغزی در ارتباطند و خطر بروز برخی بیماری های قلبی را نیز کاهش می دهند. وی تصریح کرد: چای حاوی مقدار نسبتاً بالایی تانن است که دارای خصوصیات محافظت کنندگی شیمیایی بوده و می تواند به اسیدهای صفراوی متصل شود. عضو مجتمع تحقیقات گیاهان دارویی با بیان اینکه تانن ها از جذب آهن هم جلوگیری می کنند و می توانند تأثیر معنی داری بر وضعیت آهن در بزرگسالان داشته باشند، گفت: به همین دلیل باید از مصرف چای به همراه غذا و حداقل یک ساعت بعد از صرف غذا خودداری کرد تا از اختلال در جذب آهن جلوگیری شود.